Merhaba! Bu ders notumuzda, klasik mekaniğin temel taşlarından biri olan Newton'un Birinci Hareket Yasası'nı, yani Eylemsizlik Yasası'nı detaylıca inceleyeceğiz. Konuyu adım adım, örneklerle açıklayarak öğreneceğiz. 🎯
Newton'un Birinci Yasası, bazen "eylemsizlik yasası" olarak da adlandırılır. Bu yasa, bir cismin hareket durumundaki değişikliğe nasıl direnç gösterdiğini ifade eder. Sir Isaac Newton, bu yasayı 1687'de yayımlanan Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica (Doğa Felsefesinin Matematiksel İlkeleri) adlı eserinde ortaya koymuştur.
"Bir cisim, üzerine dengelenmemiş bir dış kuvvet etki etmedikçe, durumunu korur. Duran bir cisim durmaya, hareket halindeki bir cisim ise sabit hızla doğrusal hareketine devam eder."
Bu ifadeyi iki kritik durumda inceleyebiliriz:
Eylemsizlik, bir cismin hareket durumunu değiştirmeye yönelik her türlü girişime gösterdiği dirençtir. Cismin kütlesi, eylemsizliğinin bir ölçüsüdür. Kütle arttıkça, cismin hareket durumunu değiştirmek zorlaşır.
Formüle dökecek olursak: Net kuvvet sıfır olduğunda (\(\vec{F}_{net} = 0\)), ivme de sıfırdır (\(\vec{a} = 0\)). Bu da hızın sabit kalması demektir (\(\vec{v} = \text{sabit}\)). Sabit hız, sıfır hızı (durgunluk) da kapsar.
Birinci yasa, temel bir referans çerçevesi tanımlar: Eylemsiz Referans Sistemi. İkinci yasa (\(\vec{F}_{net} = m.\vec{a}\)), birinci yasanın nicel ifadesidir ve kuvvet-hareket ilişkisini matematikselleştirir. Üçüncü yasa (Etki-Tepki) ise kuvvetlerin doğasını açıklar.
Özetle: Newton'un 1. Yasası, doğadaki temel bir davranışı özetler: Cisimler, alıştıkları hareket durumlarını değiştirmek istemezler. Bu basit ama derin ilke, tüm hareket fiziğinin başlangıç noktasıdır. ✅
Bir sonraki ders notumuzda, Newton'un İkinci Yasası'nı (Dinamiğin Temel Yasası) işleyeceğiz. 👨🏫