Nizamiye Medreseleri, Büyük Selçuklu Devleti döneminde kurulan ve İslam dünyasında eğitim-öğretim alanında bir dönüm noktası oluşturan önemli kurumlardır.
Bu medreseler, adını ünlü Selçuklu Veziri Nizamülmülk'ten almıştır. İlk ve en ünlüsü Bağdat Nizamiye Medresesi 1067 yılında kurulmuştur. Başlıca kuruluş amaçları şunlardır:
Nizamiye Medreseleri sadece Bağdat'la sınırlı kalmamış, İslam coğrafyasının birçok önemli şehrine yayılmıştır:
Bu yayılım, Selçuklu Devleti'nin eğitime verdiği önemi ve bu kurumların devlet politikasındaki merkezi rolünü göstermektedir.
Nizamiye Medreselerinde verilen eğitim, dini ilimlerin yanı sıra akli ilimleri de kapsıyordu. Başlıca dersler:
Eğitim belirli bir plan ve programa göre yapılırdı. Öğrenciler, seviyelerine göre sınıflandırılır ve sistematik bir eğitimden geçerdi.
Nizamiye Medreseleri, dönemin en seçkin alimlerini bünyesinde barındırmıştır. Bunların en ünlüsü, İmam Gazali'dir. Gazali, Bağdat Nizamiye Medresesi'nde başmüderrislik (rektör) yapmış ve burada önemli eserler kaleme almıştır.
💡 Önemli Not: Nizamiye Medreseleri, sadece bir eğitim kurumu olmanın ötesinde, Büyük Selçuklu Devleti'nin siyasi, dini ve kültürel politikalarını yürüttüğü stratejik kurumlardı. Bu yönüyle, Orta Çağ İslam devletlerinde eğitimin devletleşmesi sürecinin en önemli örneklerinden biridir.