Orhun Abideleri, 1889 yılında Rus Türkolog Nikolay Yadrintsev tarafından bulunmuştur. Wilhelm Thomsen tarafından 1893'te çözülmeleriyle birlikte, Türk dili ve tarihi araştırmalarında yeni bir dönem başlamıştır. Bu yazıtlar, Türk adının geçtiği ilk Türkçe metinler olması açısından büyük bir öneme sahiptir.
Orhun Abideleri, üç ana anıttan oluşmaktadır: Bilge Kağan Anıtı, Kültigin Anıtı ve Tonyukuk Anıtı. Bu anıtlarda, Göktürklerin tarihine, siyasi mücadelelerine, kültürel değerlerine ve komşu devletlerle olan ilişkilerine dair önemli bilgiler bulunmaktadır.
Orhun Abideleri, sadece Türk tarihi için değil, tüm Türk dünyası için büyük bir öneme sahiptir. Bu yazıtlar, Türklerin ortak geçmişini, dilini ve kültürünü temsil etmektedir. Aynı zamanda, Türk milletinin birlik ve beraberlik duygusunu güçlendiren önemli bir semboldür.
Orhun Abideleri, Göktürk alfabesiyle yazılmıştır ve Türk dilinin en eski örneklerini içermektedir. Bu yazıtlar, Türk dilinin yapısı, kelime dağarcığı ve gramer özellikleriyle ilgili önemli bilgiler sunmaktadır. Aynı zamanda, edebi değeri yüksek metinler olup, Türk edebiyatının kökenlerini anlamamıza yardımcı olmaktadır.
Orhun Abideleri, Türk tarihinin ve kültürünün en önemli sembollerinden biridir. Bu yazıtlar, Türk milletinin geçmişini, değerlerini ve kimliğini anlamamıza yardımcı olurken, gelecek nesillere aktarılması gereken değerli bir mirastır. Orhun Abideleri'nin korunması ve tanıtılması, Türk dünyasının ortak sorumluluğudur.