Şapka Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından 25 Kasım 1925 tarihinde kabul edilmiş ve 28 Kasım 1925 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Kanunun tam adı "Şapka İktisası Hakkında Kanun"dur. Bu kanun, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş döneminde gerçekleştirilen köklü modernleşme ve laikleşme hareketlerinin en sembolik adımlarından biridir.
Kanun, toplumun görünümünü batılı normlara uygun hale getirmeyi ve dini semboller yerine çağdaş bir kıyafet anlayışını yerleştirmeyi amaçlıyordu. Başlıca hükümleri şunlardı:
Şapka Kanunu, sadece bir kıyafet değişikliğinden ibaret değildi. Osmanlı İmparatorluğu döneminde fes, dini ve geleneksel bir simge olarak kabul ediliyordu. Atatürk'ün öncülüğündeki bu reform:
Kanun, özellikle muhafazakar kesimlerde tepkiyle karşılandı. Bazı bölgelerde protestolar yaşandı ve kanuna muhalefet edenlere İstiklal Mahkemeleri'nde yargılanma ve cezalar verildi.
Şapka Kanunu, zaman içinde toplum tarafından benimsendi ve günlük yaşamın bir parçası haline geldi. Günümüzde kanunun cezai hükümleri yürürlükte olmasa da, şapka batılı kıyafet normlarının önemli bir unsuru olarak kabul görmeye devam etmektedir. Bu kanun:
Şapka Kanunu, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş felsefesini yansıtan, toplumsal dönüşümü hızlandıran ve laik yaşam biçimini görünür kılan tarihi bir adımdır. 1925'te çıkarılan bu kanun, sadece bir başlık değişikliği değil, aynı zamanda zihniyet değişiminin de önemli bir göstergesi olarak değerlendirilmelidir.