Merhaba! Bu ders notumuzda, zamirlerin en temel ve yaygın grubu olan "Sözcük Halindeki Zamirler" konusunu işleyeceğiz. Bu konu, hem günlük dilde hem de sınavlarda karşımıza çıkan önemli bir dil bilgisi konusudur. Hazırsanız başlayalım!
Zamir, isimlerin yerini tutan veya onları işaret eden sözcüklerdir. İsim çekim eklerini alabilirler. İki ana gruba ayrılırlar: Sözcük Halindeki Zamirler ve Ek Halindeki Zamirler. Bu dersimizde birinci grubu detaylıca öğreneceğiz.
Sözcük halindeki zamirler, kendi içinde 6 alt başlıkta incelenir. Her birini örneklerle açıklayalım.
İnsan isimlerinin yerini tutarlar. Türkçedeki kişi zamirleri şunlardır:
Örnek: "O, bu konuyu bizden daha iyi biliyor."
Varlıkları işaret yoluyla göstererek onların yerini tutarlar. Başlıcaları: bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar. (Dikkat: "o" ve "onlar" hem kişi hem işaret zamiri olabilir.)
Örnek: "Bu benim kalemim, şu seninki."
Uyarı: "Burada, şurada, orada" gibi sözcükler zarftır, zamir değildir.
İsimlerin yerini soru yoluyla tutarlar. En yaygın soru zamirleri: kim, ne, nere, hangi, kaçı.
Örnek: "Kim geldi? Masadaki hangisini istiyorsun?"
Yerini tuttukları ismi tam olarak değil, aşağı yukarı, belli belirsiz ifade ederler. Önemli olan, bir ismin yerine kullanılmalarıdır.
Önemli Not: "Birkaç kitap" derken "birkaç" sıfattır. "Birkaçını okudum" derken "birkaçı" belgisiz zamirdir.
Kişileri pekiştirerek anlatır ve dönüşlülük anlamı katar. İyelik ekleri alarak kullanılır.
Örnek: "Bu işi kendim yapmak istiyorum."
Soru: "O, bunları kendisi için değil, başkaları için yaptı." cümlesindeki zamirleri bulunuz.
Çözüm:
Sözcük halindeki zamirler, dilimizdeki anlatım ekonomisi ve çeşitliliği sağlayan önemli unsurlardır. Bir sözcüğün zamir olup olmadığını anlamak için, o sözcüğün bir ismin yerini tutup tutmadığına bakmak en kesin yoldur. Bir sonraki konumuz, zamirlerin ikinci grubu olan "Ek Halindeki Zamirler" olacak. Çalışmalarınızda başarılar dilerim! ✨