Teleskop, insanoğlunun gökyüzünü daha yakından ve detaylı gözlemlemesini sağlayan çok önemli bir bilimsel araçtır. Teleskobun icadı tek bir kişiye atfedilemez; bu buluş, birbirinden bağımsız çalışan birkaç mucidin katkılarıyla şekillenmiştir.
Teleskobun ilk pratik tasarımı, 1608 yılında Hollanda'da Hans Lippershey isimli bir gözlük üreticisi tarafından yapıldı. Lippershey, birbirine bağlı iki mercekten oluşan ve uzaktaki nesneleri yakınlaştırabilen bir "görme borusu" icat etti. Bu cihaz için bir patent başvurusunda bulunan ilk kişi olduğu için, teleskobun resmi mucidi olarak genellikle o kabul edilir.
Aynı dönemde, Hollanda'da Jacob Metius ve Sacharias Jansen gibi başka mucitler de benzer cihazlar üzerinde çalışıyordu. Bu nedenle, teleskobun fikri o dönemde "havada" dolaşıyor gibiydi.
Teleskobu bilimsel bir devrim aracına dönüştüren kişi ise İtalyan bilim insanı Galileo Galilei oldu. 1609 yılında, Hollanda'da böyle bir cihazın yapıldığını duyan Galileo, kendi tasarımını geliştirdi ve daha güçlü teleskoplar yaptı.
Galileo, teleskobunu gökyüzüne çevirdi ve o güne kadar bilinmeyen birçok şeyi keşfetti:
Bu gözlemler, Dünya'nın evrenin merkezinde olduğu fikrini (Yermerkezli model) çürütmüş ve Güneş merkezli (Güneş Sistemi) modeli güçlendirmiştir.
Galileo'nun kullandığı tür, merceklerle çalışan kırılmalı (refraktör) teleskoptur. Daha sonra, 1668 yılında Isaac Newton, farklı bir tasarım geliştirdi. Newton, mercek yerine bir ayna kullanan ilk yansıtmalı (reflektör) teleskopu yaparak, kırılmalı teleskoplarda görülen renk sapması sorununu büyük ölçüde çözdü. Günümüzdeki en güçlü teleskopların çoğu bu yansıtmalı teleskop prensibiyle çalışmaktadır.
Özetlemek gerekirse, teleskobun icadı Lippershey ile başlamış, Galileo ile bilimsel bir devrime dönüşmüş ve Newton gibi bilim insanları tarafından geliştirilerek bugünkü haline evrilmiştir.
