Yerküre, tıpkı bir soğan gibi, iç içe geçmiş katmanlardan oluşur. Bu katmanlar, farklı özelliklere ve bileşimlere sahiptir. Gelin, bu gizemli dünyanın derinliklerine doğru bir yolculuğa çıkalım!
Kabuk, Yerküre'nin en dış katmanıdır ve üzerinde yaşadığımız yerdir. İki farklı türü bulunur:
Kabuğun altında, Yerküre'nin en büyük katmanı olan manto bulunur. Yaklaşık 2900 km kalınlığındadır ve silikat minerallerinden oluşur. Manto, iki ana bölüme ayrılır:
Yerküre'nin merkezinde, çoğunlukla demir ve nikelden oluşan çekirdek yer alır. Çekirdek de iki bölüme ayrılır:
Yerküre'nin iç yapısı, devasa bir enerji kaynağıdır. Bu enerji, radyoaktif elementlerin bozunması ve gezegenin oluşumundan kalma ısıdan kaynaklanır. Isı, manto konveksiyonu yoluyla yüzeye taşınır ve volkanik aktiviteler, depremler ve sıcak su kaynakları gibi olaylara neden olur.
Yerküre'nin içinden yüzeye doğru sürekli bir ısı akışı vardır. Bu ısı, jeotermal enerji olarak adlandırılır ve yenilenebilir bir enerji kaynağı olarak kullanılabilir.
Yerküre'nin kabuğu, tektonik plakalar adı verilen büyük parçalara ayrılmıştır. Bu plakalar, astenosfer üzerinde hareket ederler. Plakaların hareketi, depremlere, volkanlara ve dağ oluşumlarına neden olur.
Tektonik plakaların karşılaştığı bölgeler, yoğun jeolojik aktivite alanlarıdır. Üç tür plaka sınırı bulunur: