Zamirler, isimlerin yerine kullanılan sözcüklerdir. Bir varlığın veya kavramın adını doğrudan söylemek yerine, onu ifade etmek için zamirleri kullanırız. Bu, konuşmayı daha kısa ve akıcı hale getirir.
Örneğin: "Ayşe bugün okula gelmedi." cümlesinde "Ayşe" bir isimdir. Bu cümleyi, "O bugün okula gelmedi." şeklinde söylersek, "o" sözcüğü bir zamirdir ve "Ayşe" isminin yerine kullanılmıştır.
Zamirler, kullanım özelliklerine göre 6 ana gruba ayrılır:
İnsan isimlerinin yerine kullanılan zamirlerdir.
Örnek: "Biz yarın sinemaya gideceğiz."
İsimlerin yerine soru sormak için kullanılan zamirlerdir.
Örnek: "Kim bu kitabı okudu?", "Sana ne aldım?"
Varlıkları işaret yoluyla gösteren zamirlerdir.
Örnek: "Bu benim kalemim, şu da senin defterin."
⚠️ Dikkat: "O" sözcüğü hem şahıs hem de işaret zamiri olarak kullanılabilir. İnsan yerine kullanılıyorsa şahıs, cansız bir varlık yerine kullanılıyorsa işaret zamiridir.
Varlıkların yerini tutan ancak onları kesin olarak belirtmeyen zamirlerdir.
Örnek: "Herkes dışarı çıksın.", "Masada birkaçı kaldı."
Bu zamir sadece "kendi" sözcüğüdür. İşi yapanın aynı zamanda işten etkilenen olduğunu vurgulamak için kullanılır.
Örnek: "Ödevimi kendim yaptım."
Bu zamir sadece "-ki" ekidir. İsim tamlamalarında tamlananın yerine kullanılır ve bir isme eklenir.
Örnek: "Benim araba bozuldu, senin araban çalışıyor mu?" yerine "Benim araba bozuldu, seninki çalışıyor mu?" denir. Burada "seninki" sözcüğündeki "-ki" eki, "araba" isminin yerine kullanılmıştır.