Soru:
Nuh Tufanı anlatılırken, "Biz de onu ve beraberindekileri, yüklü gemi içinde taşıdık." (Ankebût Suresi, 29:15) ve "Ey yeryüzü! Yut suyunu. Ey gök! Tut suyunu.' denildi. Su çekildi, iş bitirilmişti. Gemi, Cûdî'ye oturdu." (Hûd Suresi, 11:44) ayetlerini düşününüz. Bu olayda geminin batmadan yüzebilmesi, hangi fiziksel prensibin bir tezahürüdür ve bu durum din eğitimi açısından nasıl değerlendirilebilir?
Çözüm:
💡 Bu soru, kıssadan hisse çıkarmamızı ve bir mucizenin ardındaki doğal düzeni fark etmemizi istiyor.
- ➡️ Birinci adım: Fiziksel prensibi tanımlamak. Nuh Peygamber'in gemisinin, tufan sırasında dev dalgalar ve muazzam su kütlesi içinde batmadan seyretmesi, suyun kaldırma kuvveti sayesinde mümkün olmuştur. Gemi, yer değiştirdiği suyun ağırlığı kadar bir kuvvetle yukarı itilmiştir.
- ➡️ İkinci adım: Din eğitimi açısından değerlendirmek. Bu olay bize şunu öğretir: Allah (c.c.) mucizelerini çoğu zaman doğa yasaları içinde gerçekleştirir. Kaldırma kuvveti her zaman vardır, ancak Allah'ın iradesi ve Nuh Peygamber'e olan yardımıyla, bu yasa olağanüstü bir şekilde ve tam zamanında işlemiştir.
- ➡️ Üçüncü adım: Sonuç çıkarmak. Bu, din eğitiminde "Allah'ın yarattığı yasaları (sünnetullah) tanımanın ve onların arkasındaki Yaratıcı'yı görmenin" önemini vurgular. Fizik kanunları, Allah'ın dilemesiyle birer mucize aracına dönüşebilir.
✅ Sonuç: Nuh'un gemisinin batmaması, suyun kaldırma kuvveti prensibinin bir tezahürüdür ve bu, din eğitiminde doğa kanunlarının Allah'ın kontrolünde olduğunu ve O'nun dilemesiyle birer kurtuluş vesilesi olabileceğini göstermektedir.
