Modernist roman nedir

"Ben-anlatıcı" bakış açısı modernist romanda neden sıklıkla tercih edilmiştir? Aşağıdaki parçayı bu bağlamda inceleyiniz.

"Bu şehirde kaybolmuş gibiyim. Caddeler, binalar, insanlar... Hepsi bir girdap gibi etrafımda dönüyor. Kesinlikle emin değilim gördüklerimin gerçek olup olmadığından. Belki de her şey benim kafamın içinde olup bitiyor. Anlatacaklarım sadece benim gördüğüm, hissettiğim ve çarpıttığım kadarıyla sizlere ulaşacak."

💡 Bu parça, modernist romanda "ben-anlatıcı"nın kullanım amacını mükemmel bir şekilde özetlemektedir. Nedenlerini adım adım görelim:

• ➡️ Birinci Adım - Öznelliğin Merkeziliği: Modernist roman, evrensel ve nesnel bir hakikatten ziyade, bireyin öznel deneyimini ve hakikat arayışını konu alır. "Ben-anlatıcı", "gördüklerimin gerçek olup olmadığından emin değilim" diyerek, mutlak gerçekliğin sorgulandığını gösterir.
• ➡️ İkinci Adım - Güvenilmez Anlatıcı: Parçadaki "çarpıttığım" ifadesi, anlatıcının güvenilmez olduğunu açıkça belirtir. Modernist romanda bu, bir kusur değil, gerçekliğin algıya bağlı ve göreceli olduğu fikrini vurgulayan bilinçli bir tercihtir.
• ➡️ Üçüncü Adım - İçsel Derinlik ve Yalnızlık: "Ben-anlatıcı", modern kent insanının yabancılaşmasını ve yalnızlığını ("Bu şehirde kaybolmuş gibiyim") doğrudan okuyucuya aktarmanın en etkili yoludur. Okur, karakterin iç dünyasına doğrudan erişir.

✅ Sonuç: Modernist romanda "ben-anlatıcı", gerçekliğin öznel ve göreceli doğasını vurgulamak, güvenilmez anlatıcı aracılığıyla okuru sorgulamaya teşvik etmek ve modern bireyin içsel karmaşasını derinlemesine yansıtmak için sıklıkla tercih edilmiştir.