Soru:
Bir edebiyat eleştirmeni, "Klasisizm ile Romantizm arasındaki en temel ayrım, insana ve doğaya bakış açılarındadır." demiştir. Bu görüşü desteklemek için aşağıdaki karşılaştırmalardan hangisi kullanılamaz?
- A) Klasisizm, ideal ve evrensel insanı anlatır; Romantizm ise kusurları, tutkuları ve acılarıyla bireyi merkeze alır.
- B) Klasisizm'de doğa, akıl çerçevesinde düzenlenmiş, ılımlı ve uysaldır; Romantizm'de ise doğa, fırtınalar, uçurumlar ve heyecan verici manzaralarla coşkun bir şekilde betimlenir.
- C) Klasisizm'de dil ve anlatım, seçkinler için sade ve ölçülüdür; Romantizm'de ise halkın anlayabileceği, duyguları coşturan bir dil kullanılır.
- D) Klasisizm'de tiyatro türü ve trajedi öne çıkarken; Romantizm'de roman ve lirik şiir türleri daha fazla gelişmiştir.
Çözüm:
💡 Eleştirmenin vurguladığı nokta "insana ve doğaya bakış"tır. Bu temel ayrımı doğrudan desteklemeyen seçeneği bulmalıyız.
- ➡️ Birinci Adım: A seçeneği, iki akımın "insana bakışını" (evrensel insan vs. birey) karşılaştırarak görüşü doğrudan destekler.
- ➡️ İkinci Adım: B seçeneği, iki akımın "doğaya bakışını" (düzenli doğa vs. coşkun doğa) karşılaştırarak görüşü doğrudan destekler.
- ➡️ Üçüncü Adım: C seçeneği, dil ve anlatım özelliklerini karşılaştırır. Bu, bir sonuç veya yansıma olmakla birlikte, eleştirmenin vurguladığı "temel bakış açısı"nın kendisi değil, onun bir uzantısıdır. Ancak yine de dolaylı olarak insana (seçkinler/halk) bakışla ilgilidir.
- ➡️ Dördüncü Adım: D seçeneği ise, tercih edilen edebi türlerden bahseder. Bu, akımların felsefesinden kaynaklanan bir tercih olsa da, eleştirmenin "insana ve doğaya bakış" gibi çok daha temel ve felsefi ayrımını doğrudan desteklemez; daha çok bir sonuçtur.
✅ Sonuç: Eleştirmenin görüşünü desteklemek için kullanılamayacak olan, konunun özüyle en dolaylı ilişkisi olan D seçeneğidir.
