Kur'an-ı Kerim'i doğru ve güzel okumak için bilmemiz gereken kurallardan biri de Medd-i Lâzım'dır. Bu kural, okunuşu uzatmayı gerektiren önemli bir tecvid konusudur. Gelin bu kuralı birlikte öğrenelim!
Medd-i Lâzım, "Gerekli/Uzatılması Zorunlu Olan Uzatma" anlamına gelir. Bir kelimede, med harfinden (ا، و، ي) sonra sükûn (cezzim - harekesizlik) gelirse ve bu sükûn aslî (orijinal, kelimenin yapısında olan) ise, bu duruma Medd-i Lâzım denir.
Kısacası, iki şart vardır:
Medd-i Lâzım'ı okurken, uzatma miktarı 4 elif miktarıdır. Yani bir elif harfinin okunduğu sürenin 4 katı kadar uzatırız. (1 saniye kadar)
Medd-i Lâzım'ın iki ana çeşidi vardır:
Örnek:
الْحَآقَّةُ (El-Hâkkah) Suresi'ndeki bu kelimede:
"آ" (Elif) bir med harfidir. Ondan hemen sonra "قْ" harfi gelir. Bu "ق" harfi şeddeli olduğu için (قَّ) aslında "قْق" şeklinde okunur. İlk "kaf" sükûnludur (قْ). İşte bu sükûn, kelimenin yapısında olduğu için bu bir Medd-i Lâzım (Kelime-i Musakkale)'dir ve 4 elif çekilerek "Hâaaaaakkah" şeklinde okunur.
Örnek:
ءَاَلْـٰٔنَ (E-el'âne) kelimesinde:
İlk "آ" (Elif) med harfidir. Ondan sonra gelen "لْ" harfi, sükûnludur ve şeddesi yoktur. Bu yüzden bu, Medd-i Lâzım (Kelime-i Muhaffefe)'dir ve "Âaaaal'âne" şeklinde 4 elif miktarı uzatılarak okunur.