Anonim halk şiiri, sözlü gelenekle aktarılan, kimin yazdığı bilinmeyen, halkın ortak malı olmuş şiirlerdir. Bu şiirler, yüzyıllar boyunca kuşaktan kuşağa aktarılarak günümüze ulaşmıştır. Mani ve türkü, anonim halk şiirinin en önemli ve sevilen nazım şekillerindendir.
Mani, Türk halk edebiyatının en küçük nazım birimidir. Genellikle dört dizeden oluşur ve daha çok aşk, hasret, ayrılık gibi konuları işler. Manilerde ilk iki dize genellikle doldurma olup asıl anlatılmak istenen son iki dizede verilir.
Örnek Mani:
Bahçede gül biter mi?
Gül dalında öter mi?
Yar gönlümden geçer mi?
Geçerse neler çeker.
Türkü, Türk halk müziğinin en yaygın ve sevilen türlerinden biridir. Genellikle anonimdir ve halkın ortak duygularını, yaşayışını, geleneklerini yansıtır. Türküler, çeşitli yörelerin kendine özgü ezgileriyle söylenir ve farklı konuları işleyebilir.
Örnek Türkü (Uyarlama):
(Bent)
Yaylalar yaylalar, gülüm yaylalar
Sende geçti benim güzelim günlerim
Ayrılık ayrılık, aman ayrılık
Yürekte dinmeyen sızıdır ayrılık
(Kavuştak)
Oy benim güzelim, nazlı çiçeğim
Sensiz geçen günler, sanki bir cehennem