Edebiyat tarihinin en ünlü ve tartışmalı romanlarından biri olan Babalar ve Oğullar, Rus yazar İvan Sergeyeviç Turgenyev'in eseridir. Turgenyev, 19. yüzyıl Rus edebiyatının dev isimleri arasında yer alır ve bu roman, onun başyapıtı kabul edilir.
Babalar ve Oğullar (Rusça: Отцы и дети, Ottsy i deti), ilk olarak 1862 yılında yayımlanmıştır. Roman, 1859-1860 yılları arasında geçer ve Rusya'nın toplumsal değişim sancılarını, kuşaklar arası çatışmayı ve nihilizm akımını merkezine alır.
Romanın başkahramanı Yevgeni Bazarov, genç, ateist ve materyalist bir tıp öğrencisidir. Kendini "nihilist" olarak tanımlar. Turgenyev, bu karakterle, o dönemde Rus gençliği arasında yayılan nihilist hareketi edebiyata taşımıştır.
Nihilizm (hiççilik), romanın yayımlandığı dönemde büyük tartışmalara yol açmış, hem muhafazakarlar hem de radikaller tarafından farklı yorumlanmıştır. Turgenyev, aslında bu akımı eleştirmek niyetindeyken, gençlerin gözünde bir kahraman yaratmıştır.
Bu çatışma, sadece aile içi bir anlaşmazlık değil, aynı zamanda eski Rusya ile yeni Rusya, aristokrasi ile demokrasi, inanç ile bilim arasındaki mücadelenin de bir yansımasıdır.
Babalar ve Oğullar, sadece Turgenyev'in değil, tüm dünya edebiyatının kilometre taşlarından biridir.
Romanın Rusça orijinal adı "Ottsy i deti", tam çevirisiyle "Babalar ve Çocuklar" anlamına gelir. Ancak, eser dünya dillerine genellikle "Babalar ve Oğullar" olarak çevrilmiştir. Bu, eserin odağındaki erkek karakterler ve ataerkil toplum yapısıyla da ilişkilendirilebilir.
Sonuç olarak, Babalar ve Oğullar, İvan Turgenyev'in kaleminden çıkmış, kuşaklar arasındaki fikir uçurumunu ve toplumsal değişimi ölümsüzleştiren bir başyapıttır. Eser, yayımlandığı günden bugüne, her dönemde güncelliğini koruyarak okurları düşündürmeye devam etmektedir.
