Edebi metinler, genel olarak iki ana gruba ayrılarak incelenir. Bu sınıflandırma, metinlerin gerçeklikle olan ilişkisi, işlevi ve üslubuna dayanır.
Bu metinler, estetik zevk vermek ve okuyucuda güzellik duygusu uyandırmak amacıyla yazılır. Yazar, kelimelerle adeta bir resim çizer veya bir beste yapar. Gerçeklik olduğu gibi değil, yazarın süzgecinden geçirilerek, değiştirilerek ve yeniden yorumlanarak aktarılır. Bu metinlerde anlatılanlar tamamen hayal ürünü olabileceği gibi, gerçek bir olaydan esinlenilerek de kurgulanabilir.
Örnek Türler:
Bu metinlerin temel amacı bilgi vermek, bir konuyu öğretmek, açıklamak veya ikna etmektir. Gerçeklik olduğu gibi, nesnel bir şekilde aktarılır. Kurmaca metinlerdeki gibi bir "kurgu" söz konusu değildir. Dil, daha çok göndergesel işlevde kullanılır; yani doğrudan ve açık bir anlatım benimsenir.
Örnek Türler:
Bir metni sınıflandırırken "Bu metin niçin yazılmış?" sorusunu sormak, bize doğru yolu gösterir. Eğer cevap "sanat yapmak, duygu uyandırmak" ise kurmaca; "öğretmek, bilgilendirmek" ise öğretici metin grubuna girer.
