Elektronegatiflik, bir atomun kimyasal bir bağda elektronları çekme yeteneğinin bir ölçüsüdür. Başka bir deyişle, bir atomun bağ elektronlarını kendine ne kadar kuvvetle çektiğini gösterir. Elektronegatiflik, Pauling ölçeği gibi çeşitli ölçeklerde ölçülür. Pauling ölçeğinde, flor (F) en elektronegatif elementtir (4.0), sezyum (Cs) ve fransiyum (Fr) ise en az elektronegatif elementlerdir (0.7).
Elektronegatiflik, periyodik tabloda belirli eğilimler gösterir:
Soy gazlar genellikle elektronegatiflik değerleri atanmaz, çünkü kararlı elektron konfigürasyonlarına sahiptirler ve kolayca bağ oluşturmazlar.
Elektron ilgisi, gaz halindeki bir atomun bir elektron alarak negatif bir iyon (anyon) oluşturduğunda açığa çıkan enerji değişimidir. Başka bir deyişle, bir atomun bir elektronu ne kadar istediğinin bir ölçüsüdür. Elektron ilgisi genellikle kJ/mol birimiyle ifade edilir.
Elektron ilgisi de periyodik tabloda belirli eğilimler gösterir:
Ancak, elektron ilgisi eğilimleri, elektronegatiflik kadar düzenli değildir ve bazı istisnalar görülebilir. Örneğin, 2A grubu elementlerinin (toprak alkali metaller) elektron ilgisi, soygaz elektron konfigürasyonuna sahip oldukları için genellikle düşüktür.
Elektronegatiflik ve elektron ilgisi, bir atomun elektronlara olan ilgisini gösteren iki farklı kavramdır, ancak aralarında bir ilişki vardır. Yüksek elektronegatifliğe sahip atomlar genellikle yüksek elektron ilgisine de sahiptir, çünkü elektronları çekme eğilimleri yüksektir. Ancak, bu ilişki her zaman geçerli değildir ve bazı istisnalar görülebilir.
