Namık Kemal'in 1876 yılında yazdığı İntibah (Uyanış), Türk edebiyatının ilk edebi romanlarından biri olarak kabul edilir. Eser, orijinal adı "Son Pişmanlık" olan ve daha sonra "İntibah" adını alan bu roman, Tanzimat döneminin toplumsal sorunlarını ele alan önemli bir yapıttır.
Ali Bey, varlıklı ve saygın bir ailenin çocuğudur. Bir gün Çamlıca'da gezerken Mahpeyker adlı güzel bir kadınla tanışır. Mahpeyker'in gerçekte kötü niyetli biri olduğunu bilmeyen Ali Bey, ona aşık olur. Bu ilişkiyi onaylamayan annesi, oğlunu bu kadından uzaklaştırmak için Dilaşub adında saf ve temiz bir cariye alır.
Ali Bey, Dilaşub'un saflığı ve temiz kalpliliği karşısında ona da ilgi duymaya başlar. Bu durumu fark eden Mahpeyker, kıskançlıkla intikam planları yapar. Ali Bey'i Dilaşub'dan soğutmak için çeşitli entrikalar çevirir. Sonunda Ali Bey, Dilaşub'u evden kovar.
Mahpeyker'in oyunları sonucunda Ali Bey, Dilaşub'u öldürmekle suçlanır. Gerçekler ortaya çıktığında ise her şey için çok geçtir. Roman, Ali Bey'in pişmanlık içinde kaldığı ve hayatının mahvolduğu trajik bir sonla biter.
İntibah, Türk edebiyatında modern romanın ilk örneklerinden biri olarak kabul edilir. Namık Kemal, bu eserle toplumsal sorunları edebiyat aracılığıyla ele almış ve okuyucuya ahlaki mesajlar vermeyi amaçlamıştır. Roman, karakterlerin psikolojik tahlilleri ve toplumsal eleştirileriyle döneminin önemli bir yapıtıdır.
Eser, günümüzde de "yanlış seçimlerin bedeli" ve "geç anlaşılan gerçekler" temalarıyla evrensel bir mesaj taşımaya devam etmektedir.
