Edebiyatımızın ilklerinden biri olan İntibah, Türk romanının kurucu babası olarak kabul edilen Namık Kemal'in eseridir. 1876 yılında yayımlanan bu roman, aynı zamanda "Son Pişmanlık" adıyla da bilinir ve Türk edebiyatında önemli bir dönüm noktasıdır.
Namık Kemal (1840-1888), Tanzimat Dönemi'nin en önemli aydınlarındandır. Şair, yazar, gazeteci ve fikir adamı kimliğiyle tanınır. "Vatan Şairi" unvanını taşıyan Kemal, edebiyatı toplumsal fayda ve düşünceyi yayma aracı olarak görmüştür. İntibah da bu anlayışla kaleme alınmış ilk edebî romanlarımızdan biridir.
Roman, Magosa'da sürgündeyken yazılmıştır. İsmi "uyanış" anlamına gelir. Namık Kemal, roman aracılığıyla toplumu ahlaki konularda uyandırmayı ve eğitmeyi amaçlamıştır. Bu nedenle eser, didaktik (öğretici) bir üsluba sahiptir.
Roman, iyi eğitim almamış, saf bir genç olan Ali Bey'in, kötü yola düşmüş Mehpeyker ile yaşadığı yasak aşk ve ardından Dilaşub ile olan ilişkisi etrafında döner. Olaylar, aile, aşk, ihanet ve pişmanlık temaları üzerinden ilerler. Eser, yanlış kararların ve kötü arkadaşlıkların insanı nasıl felakete sürükleyebileceği üzerine bir uyarı niteliği taşır.
Karakter isimleri bile seçilmiştir: Dilaşub (gönül çeken), Mehpeyker (ay yüzlü) gibi.
İntibah, sadece Namık Kemal'in değil, Türk romanının da temel taşlarından biridir. Batılı roman tekniğini yerli konu ve karakterlerle birleştirme çabası, onu edebiyat tarihimizde ölümsüz kılar. Eser, günümüzde hâlâ okunmakta ve Türk Edebiyatı derslerinde başucu kaynağı olarak öğretilmektedir.
📌 Not: Romanın orijinal nüshaları "İntibah: Sergüzeşt-i Ali Bey" başlığını taşır. Meraklısı için, eserin sadeleştirilmiş baskıları ve incelemeleri günümüzde de raflardaki yerini korumaktadır.
