Fotosentezin bu ilk aşaması, adından da anlaşılacağı gibi, ışık enerjisine ihtiyaç duyar ve kloroplastların tilakoit zarında gerçekleşir. Buradaki temel amaç, ışık enerjisini, hücrenin kullanabileceği kimyasal enerji formları olan ATP ve NADPH'ye dönüştürmektir.
Bu, ışığa bağımlı reaksiyonların en hayati basamaklarından biridir. "Foto" ışık, "liz" ise parçalanma anlamına gelir. Yani, ışık yardımıyla suyun parçalanmasıdır.
Bu işlem, Fotosistem II (PSII) adı verilen protein kompleksinde gerçekleşir. Işık enerjisi, fotosistemdeki elektronları uyarır ve bu yüksek enerjili elektronlar bir elektron taşıma zincirine (ETZ) aktarılır. Sistemde oluşan bu elektron açığını kapatmak için su molekülleri parçalanır.
Reaksiyon:
\( 2H_2O \xrightarrow[\text{}]{\text{ışık}} 4H^+ + 4e^- + O_2 \)
Bu reaksiyondan şu sonuçlar çıkar:
Su fotolizinden ve Fotosistem I'den gelen yüksek enerjili elektronlar, tilakoit zarında bulunan bir dizi proteinden oluşan Elektron Taşıma Zinciri (ETZ) boyunca ilerler. Bu ilerleme sırasında elektronlar enerji kaybederler. Kaybedilen bu enerji, tilakoit zarından tilakoid boşluğuna proton (H⁺) pompalamak için kullanılır.
Böylece tilakoid boşluğu, stromaya göre yüksek konsantrasyonda H⁺ iyonu içerir. Oluşan bu proton konsantrasyon gradyanı bir potansiyel enerji deposudur. H⁺ iyonları, ATP Sentaz adı verilen bir kanal proteinden stromaya geri geçerken, bu enerji ADP'ye bir fosfat grubu eklenerek ATP sentezlemek için kullanılır.
Bu sürece, ışık enerjisiyle gerçekleştiği için fotofosforilasyon denir.
Elektron Taşıma Zinciri'nin sonuna yaklaşan elektronlar, enerjilerinin bir kısmını kaybetmiş olsalar da, Fotosistem I (PSI)'e ulaştıklarında tekrar ışık enerjisi ile uyarılırlar ve yeniden yüksek enerji kazanırlar. Bu yüksek enerjili elektronlar, son olarak ferrodoksin adlı bir proteine aktarılır.
Ferrodoksin, bu elektronları ve stromadaki H⁺ iyonlarını kullanarak, NADP⁺ molekülünü NADPH'ye indirger.
Reaksiyon:
\( NADP^+ + 2e^- + H^+ \rightarrow NADPH \)
NADPH, "indirgenmiş nikotinamid adenin dinükleotid fosfat"tır ve yüksek enerjili elektronları ve hidrojen atomlarını taşıyan bir elektron taşıyıcısıdır.
Işığa bağımlı reaksiyonların net çıktıları şunlardır:
Bu iki molekül (ATP ve NADPH), fotosentezin bir sonraki aşaması olan ve karbonun fiksasyonundan sorumlu Calvin Döngüsü için gerekli olan güç ve indirgeme potansiyelini sağlar.