Londra Konferansı, 21 Şubat - 12 Mart 1921 tarihleri arasında toplanan ve Türk Kurtuluş Savaşı sürecinde dönüm noktası olan uluslararası bir zirvedir. Bu konferans, Ankara Hükümeti'nin İtilaf Devletleri nezdinde ilk kez resmen tanınması açısından büyük önem taşır.
İtilaf Devletleri (İngiltere, Fransa, İtalya):
Sevr Antlaşması'nda bazı değişiklikler yaparak Ankara Hükümeti'ni ikna etmeyi amaçlıyorlardı.
İstanbul Hükümeti (Sadrazam Tevfik Paşa):
Konferansta "Söz milletin asıl temsilcisi olan Ankara'dadır" diyerek tarihi bir tavır sergilemiş ve Bekir Sami Bey başkanlığındaki Ankara heyetine söz hakkı devretmiştir.
Ankara Hükümeti (Bekir Sami Bey Başkanlığındaki Heyet):
"Misak-ı Milli"yi temel alan bir tutum sergilediler. Vatanın bölünmez bütünlüğü ve tam bağımsızlık ilkelerinden taviz vermediler.
Londra Konferansı, herhangi bir antlaşmayla sonuçlanmamış olsa da, Türk diplomasisinin zaferi olarak tarihe geçmiştir. Türk tarafının "tam bağımsızlık" ve "milli egemenlik" taleplerinden ödün vermediği bu konferans, Kurtuluş Savaşı'nın sadece cephelerde değil, diplomasi masalarında da kazanıldığının en önemli kanıtıdır.