Misak-ı Milli, Türk Kurtuluş Savaşı'nın siyasi manifestosu ve Türkiye'nin bağımsızlığının temel belgesidir. "Milli Yemin" veya "Ulusal Ant" anlamına gelir. Bu belge, Türk milletinin vatan topraklarını korumak ve tam bağımsız bir devlet kurmak için verdiği kararlılığın resmi ifadesidir.
Misak-ı Milli, son Osmanlı Mebusan Meclisi tarafından 28 Ocak 1920'de oy birliği ile kabul edilmiştir. Meclis, İstanbul'un işgal altında olmasına rağmen bu tarihi kararı almıştır. Bu karar, İstanbul'un resmen işgal edilmesine ve Meclis'in dağıtılmasına neden olsa da, Ankara'da açılacak olan Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin (TBMM) temel programı haline gelmiştir.
Belge, altı maddeden oluşur ve şu temel prensipleri ortaya koyar:
Misak-ı Milli, Türk milletinin "kurtarılması mümkün olan vatan topraklarının" sınırlarını belirlemiştir. Bu sınırlar, daha sonra imzalanan Lozan Antlaşması (1923) ile büyük ölçüde gerçekleştirilmiştir. Misak-ı Milli, sadece bir sınır belgesi değil, aynı zamanda "Ya istiklal, ya ölüm!" parolasıyla özetlenen milli mücadelenin ruhunu ve hedeflerini yansıtan anayasal nitelikte bir belgedir.
💡 Özetle, Misak-ı Milli, Türkiye Cumhuriyeti'nin tapu senedi ve Türk milletinin bağımsızlık karakterinin en net ifadesidir.