Nas Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 114. ve son suresidir. 6 ayetten oluşan bu sure, Felak Suresi ile birlikte "Muavvizeteyn" (iki koruyucu/sığınma sureleri) olarak anılır. Mekke döneminde indirilmiştir.
Bismillâhirrahmânirrahîm.
1. Kul e'ûzu birabbinnâs
2. Melikinnâs
3. İlâhinnâs
4. Min şerrilvesvâsilhannâs
5. Ellezî yüvesvisu fî sudûrinnâs
6. Minelcinneti vennâs
Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla.
Nas Suresi, insanı her türlü kötülükten, özellikle de görünmeyen, içten gelen vesvese ve şeytanın etkisinden korunmak için Allah'a sığınmayı öğretir. Sure, Allah'ın üç sıfatını vurgulayarak başlar: Rab (Terbiye eden, besleyen), Melik (Hükümdar) ve İlâh (Kendisine ibadet edilen). Bu, sığınma eyleminin ne kadar güçlü bir zata yapıldığını gösterir.
Suredeki "hannâs" ifadesi, geri çekilip sinen, fırsat kollayıp sürekli vesvese veren şeytanın karakterini anlatır. Son ayet, bu kötülük kaynağının hem cinlerden hem de insanlardan olabileceğini belirterek, korunmanın kapsamını genişletir.