Nas Suresi, Kur'an-ı Kerim'in son suresidir ve Felak Suresi ile birlikte "Muavvizeteyn" (iki koruyucu sure) olarak anılır. Kısa olmasına rağmen, insanı çepeçevre kuşatan kötülüklerden Allah'a sığınmanın önemini özlü bir şekilde ifade eder.
Bismillâhirrahmânirrahîm.
Anlamı:
1. Ayet: "Kul e'ûzu birabbin nâs" (De ki: Sığınırım ben insanların Rabbine)
Bu ayet, sığınmanın ve yardım istemenin yalnızca "insanların Rabbi" olan Allah'a yapılması gerektiğini vurgular. "Rab" kelimesi, terbiye eden, besleyen, büyüten ve her şeyin yönetimini elinde tutan demektir. İnsan, aciz bir varlık olarak, ancak her şeye gücü yeten Yaratıcısı'na sığınabilir.
2. Ayet: "Melikin nâs" (İnsanların Hükümdârına)
Allah'ın "Melik" (Hükümdar, Kral) sıfatına vurgu yapılır. O, mutlak hükümrandır. Mülkünde hiçbir ortağı yoktur ve her türlü kötülük karşısında gerçek koruma O'nun elindedir. Bu sıfat, O'nun gücünün ve otoritesinin sınırsızlığını hatırlatır.
3. Ayet: "İlâhin nâs" (İnsanların İlâhına)
"İlah", kendisine ibadet edilen, tapınılan, boyun eğilen ve sevilen varlık demektir. Bu ayet, ibadet ve sığınmanın yalnızca hakiki İlah olan Allah'a yapılması gerektiğini pekiştirir. Bu üç ayet, Allah'ı "Rab", "Melik" ve "İlah" sıfatlarıyla tanıtarak, sığınmanın ne kadar güçlü bir zata yapıldığını gösterir.
4. Ayet: "Min şerril vesvâsil hannâs" (O sinsi vesvesecinin şerrinden)
Burada sığınılacak şeyin ne olduğu belirtilmeye başlanır. "Vesvas", kuruntu ve şüphe veren, sürekli vesvese veren demektir. "Hannas" ise, sinsi, geri çekilen, her fırsatta yeniden gelendir. Şeytan, insan kalbine kötü düşünceler sokar, başarısız olunca geri çekilir ve yeni bir fırsat kollar.
5. Ayet: "Ellezî yuvesvisu fî sudûrin nâs" (O ki, insanların göğüslerine (kötü düşünceler) fısıldar.)
Şeytanın metodunu açıklar. O, doğrudan ve açıkça saldırmak yerine, kalplerin derinliklerine, zihinlere sinsice fısıldayarak, kuruntular ve şüpheler aşılayarak etki eder. Amacı, insanı doğru yoldan saptırmak, imanını ve aklını karıştırmaktır.
6. Ayet: "Minel cinneti ven nâs" (Gerek cinlerden, gerek insanlardan (olan bütün vesvesecilerden).)
Bu ayet, vesvesenin kaynağını net bir şekilde ortaya koyar. Kötülük sadece cin şeytanlardan gelmez. İnsanlardan olan, birbirine kötülük fısıldayan, saptırmaya çalışan "insan şeytanları" da vardır. Sure, her türlü görünmez ve görünür kötülük kaynağına karşı kapsamlı bir koruma talep eder.