Matematikte ve mantıkta, niceleyiciler bir küme içindeki elemanların özellikleri hakkında genel ifadeler kurmamızı sağlar. Bu ifadelerin olumsuzunu (değilini) almak, mantıksal akıl yürütmede sıkça karşılaşılan bir durumdur. İki temel niceleyici vardır:
Bir niceleyicinin değilini alırken temel kural şudur:
Bu kuralı bir formülle ifade edersek:
¬(∀x P(x)) ≡ ∃x ¬P(x)
¬(∃x P(x)) ≡ ∀x ¬P(x)
Burada ¬ "değil" anlamına gelir, P(x) ise x'e bağlı bir koşulu (yüklem) ifade eder.
Önerme: "Bütün kuşlar uçar." (∀x Kuş(x) → Uçar(x))
Değili: "Bazı kuşlar uçmaz." veya "En az bir kuş vardır ki uçmaz." (∃x Kuş(x) ∧ ¬Uçar(x))
💡 Dikkat: "Bütün kuşlar uçar" ifadesinin değili "Hiçbir kuş uçmaz" DEĞİLDİR! Doğrusu, "uçmayan en az bir kuş vardır" şeklindedir.
Önerme: "Sınıfta en az bir öğrenci çalışkandır." (∃x Çalışkan(x))
Değili: "Sınıftaki bütün öğrenciler çalışkan değildir." (∀x ¬Çalışkan(x))
🎯 Önemli Not: "Bütün öğrenciler çalışkan değildir" ifadesi, "hiçbir öğrenci çalışkan değildir" anlamına GELMEZ. "Çalışkan olmayan en az bir öğrenci vardır" anlamındadır. "Hiçbiri çalışkan değildir" demek için "∀x ¬Çalışkan(x)" ifadesini kullanırız, ki bu zaten yukarıdaki değildir.
"Her asal sayı tektir" önermesinin değilini alalım: