Hücreler, canlılık faaliyetlerini sürdürebilmek için sitoplazmalarında bulunan ve her birinin özel bir işlevi olan organel adı verilen yapılara sahiptir. Bu organeller, bir fabrikanın farklı bölümleri gibi iş bölümü yaparak hücrenin yaşamasını sağlar.
"Hücrenin enerji santrali" olarak bilinir. Oksijenli solunumun yapıldığı yerdir. Hücre için gerekli olan enerjiyi (ATP) üretir.
Sadece bitki hücrelerinde bulunur. İçindeki klorofil sayesinde fotosentez yaparak güneş enerjisini kimyasal enerjiye (besin) dönüştürür.
Hücre içinde bir taşıma ağı görevi görür. İki çeşittir:
Protein sentezinin yapıldığı yerdir. Endoplazmik retikulum üzerinde veya sitoplazmada serbest halde bulunabilir.
Endoplazmik retikulumdan gelen maddeleri paketler, depolar ve salgılar. Lizozom oluşumunda da görev alır.
İçinde sindirim enzimleri bulundurur. Hücre içi sindirim, yaşlanmış organellerin ve yabancı maddelerin parçalanmasından sorumludur.
Depolama görevi yapar. Bitki hücrelerinde büyük ve az sayıda, hayvan hücrelerinde ise küçük ve çok sayıdadır.
Genellikle hayvan hücrelerinde bulunur. Hücre bölünmesi sırasında iğ ipliklerini oluşturarak kromozomların kutuplara taşınmasını sağlar.
Hücreyi dış ortamdan ayırır, korur ve hücreye şekil verir. Seçici geçirgen yapısıyla madde alışverişini kontrol eder.
Sadece bitki hücrelerinde bulunur. Selülozdan yapılmıştır. Hücreye dayanıklılık ve destek sağlar, tam geçirgendir.
"Hücrenin yönetim merkezi"dir. İçinde genetik bilgiyi (DNA) taşıyan kromozomları barındırır. Hücrenin yaşamsal faaliyetlerini yönetir ve kalıtsal karakterleri belirler.
Çekirdek içinde bulunur. Ribozomların yapımında görev alır.
