Osmanlı İmparatorluğu'nun üç kıtada hüküm sürmesini sağlayan en önemli unsurlardan biri, gelişmiş ve organize ordusuydu. Osmanlı ordusu, merkeze bağlı Kapıkulu askerleri ve eyaletlerde görev yapan Eyalet askerleri olmak üzere iki ana bölümden oluşuyordu. Bu yazıda, Osmanlı'nın gücünün temelini oluşturan bu askeri sistemi detaylıca inceleyeceğiz.
Osmanlı ordusu, düzenli ve yedek kuvvetler olarak ikiye ayrılırdı. Bu sistem sayesinde hem merkezi otorite korunuyor hem de geniş topraklarda etkin bir savunma ve fetih politikası yürütülebiliyordu.
Kapıkulu askerleri, Osmanlı Devleti'nin daimi ve profesyonel ordusunu oluşturuyordu. Bunlar devşirme sistemiyle toplanan Hristiyan çocukların yetiştirilmesiyle oluşur ve doğrudan padişaha bağlı olurlardı.
Eyalet askerleri, tımar sistemi içinde yetişen ve savaş zamanı orduya katılan birliklerdi. Bu sistem hem devletin asker ihtiyacını karşılıyor hem de hazineden para çıkmadan orduyu finanse ediyordu.
Tımar sistemi, Osmanlı'nın en özgün ve başarılı uygulamalarından biriydi. Devlet, askerlere belirli bölgelerin gelirlerini maaş karşılığı verir, onlar da bu gelirle kendilerini ve askerlerini donatırdı.
Kapıkulu ve Eyalet askerleri sistemleri birbirini tamamlayıcı özellikteydi:
| Özellik | Kapıkulu Askerleri | Eyalet Askerleri |
|---|---|---|
| Bağlılık | Doğrudan padişaha | Bulundukları eyalete |
| Eğitim | Profesyonel ve sürekli | Yerel ve dönemsel |
| Maaş | Hazineden ulufe | Tımar gelirleri |
| Görev Süresi | Sürekli | Savaş zamanı |
| Asker Kaynağı | Devşirme | Yerel Müslüman halk |
17. yüzyıldan itibaren Osmanlı ordu sistemi bozulmaya başladı:
Bu bozulmalar, 1826'da Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılması (Vaka-i Hayriye) ve tımar sisteminin tamamen çökmesiyle sonuçlandı.
Osmanlı ordu sistemi, Kapıkulu ve Eyalet askerleri olarak iki temel üzerine kurulmuş, birbirini tamamlayan mükemmel bir organizasyondu. Bu sistem sayesinde Osmanlı İmparatorluğu, uzun yıllar boyunca geniş coğrafyaları etkin şekilde yönetebilmiş ve dünyanın en güçlü ordularından birine sahip olmuştur. Sistemin bozulması ise imparatorluğun gerileme döneminin en önemli nedenlerinden biri olarak tarihteki yerini almıştır.