Solunum, canlıların enerji üretimi için oksijeni kullanması ve karbondioksiti atması sürecidir. Bu hayati süreçte, solunum gazlarının (oksijen ve karbondioksit) vücutta taşınması kritik bir rol oynar. Bu taşıma işlemi, kan yoluyla ve özel mekanizmalar aracılığıyla gerçekleşir.
Oksijenin taşınmasında iki temel mekanizma bulunur:
Oksihemoglobin: Hemoglobinin oksijenle birleşmesiyle oluşan bileşiğe oksihemoglobin denir. Oksijenin hemoglobinle bağlanması, oksijenin kısmi basıncının yüksek olduğu akciğerlerde gerçekleşir. Doku ve hücrelerde oksijenin kısmi basıncı düştükçe, hemoglobin oksijeni bırakır ve oksijen dokulara geçer.
Karbondioksit, hücrelerde metabolik faaliyetler sonucu oluşur ve kandan akciğerlere taşınarak vücuttan atılır. Karbondioksitin taşınmasında üç temel mekanizma rol oynar:
Karbaminohemoglobin: Karbondioksitin hemoglobine bağlanmasıyla oluşan bileşiğe karbaminohemoglobin denir. Karbondioksitin hemoglobine bağlanması, oksijenin kısmi basıncının düşük olduğu dokularda gerçekleşir. Akciğerlerde karbondioksitin kısmi basıncı düştükçe, hemoglobin karbondioksiti bırakır ve karbondioksit akciğerlerden atılır.
Solunum gazlarının taşınmasını etkileyen iki önemli faktör Bohr etkisi ve Haldane etkisidir.
Solunum gazlarının taşınması, vücudun oksijen ihtiyacını karşılamak ve karbondioksiti uzaklaştırmak için hayati öneme sahiptir. Oksijenin büyük çoğunluğu hemoglobin ile taşınırken, karbondioksit çözünmüş halde, bikarbonat iyonları halinde ve hemoglobine bağlı olarak taşınır. Bohr ve Haldane etkileri, bu taşıma sürecini düzenleyen önemli faktörlerdir.