İslam tarihinde Tur Dağı Olayı, Hz. Muhammed'in risaletinin (peygamberliğinin) beşinci yılında, yaklaşık M.S. 615 tarihinde gerçekleştiği kabul edilen önemli bir hadisedir. Bu olay, Müslümanların maruz kaldığı şiddetli baskılar karşısında ilk kitlesel hicret (göç) hareketidir.
Mekkeli müşrikler, İslam'a inananlara yönelik baskı, işkence ve boykot uygulamaya başlamıştı. Özellikle köle statüsündeki veya kabilesi zayıf olan Müslümanlar, himaye göremedikleri için ağır zulümler altında kalıyordu. Bu dayanılmaz durum, Müslümanlar için bir çıkış yolu aramaya sebep oldu.
Hz. Muhammed, inananları bu zulümden kurtarmak için güvenli bir yere göç etmelerini tavsiye etti. Seçilen yer, o dönemde adil ve hoşgörülü bir Hristiyan kral olan Necaşi (Negus) tarafından yönetilen Habeşistan'dı (günümüz Etiyopya'sı).
Bu hicret olayı, genellikle "Habeşistan Hicreti" olarak bilinir. Ancak "Tur Dağı Olayı" ismi, Müslümanların Mekke'den ayrılmak için gizlice buluşma noktası olarak Tur Dağı'nın eteklerini kullanmalarından gelmektedir. Buradan kıyıya inip gemilerle Habeşistan'a doğru yola çıkmışlardır.
Özetle, Tur Dağı Olayı veya Habeşistan Hicreti, İslam'ın ilk yıllarında Müslüman cemaatin hayatta kalmasını sağlayan, onlara nefes aldıran ve İslam davetinin uluslararası arenada tanıtıldığı çok kritik bir dönüm noktasıdır.