Matematikte ve mantıkta kullanılan "ya da" bağlacı, günlük dildekinden biraz farklı bir anlama sahiptir. Sembolü genellikle \( \vee \) şeklindedir.
İki önermeden en az birinin doğru olması durumunda bileşik önermenin doğru, her ikisinin de yanlış olması durumunda ise yanlış olduğu belirtilen bağlaçtır. Buna ayrıklı evirme (disjunction) denir.
p ve q gibi iki önermemiz olsun. "p ya da q" bileşik önermesi, aşağıdaki doğruluk tablosu ile gösterilir:
p | q | p \( \vee \) q
D | D | D
D | Y | D
Y | D | D
Y | Y | Y
Önermelerin sırasının değişmesi sonucu değiştirmez.
İkiden fazla önermede, parantezlerin yeri önemli değildir.
Bir önerme ile daima doğru (1) olan bir önermenin "ya da" bağlacı ile bağlanması sonucu daima doğrudur.
Bir önerme ile daima yanlış (0) olan bir önermenin "ya da" bağlacı ile bağlanması, sonucu önermenin kendisine eşit yapar.
Aynı önermenin kendisi ile "ya da" bağlacı ile bağlanması, önermenin kendisine denktir.
"Ya da" bağlacı ile bağlanmış iki önermenin değili, önermelerin ayrı ayrı değillerinin "ve" bağlacı ile bağlanmasına eşittir.
Matematiksel "ya da" bağlacının en kritik özelliği, her iki önermenin de doğru olabileceğini kabul etmesidir. Günlük dilde ise "ya da" genellikle "birini seç, ikisi aynı anda olamaz" anlamında (dışlayıcı veya) kullanılır. Matematikteki "ya da" bağlacı kapsayıcı veya'dır.
Örnek: "Bugün sinemaya gideceğim (p) ya da alışveriş yapacağım (q)."