Yahudiliğin kutsal metinleri, dünyanın en eski ve en etkili dini geleneğinin temelini oluşturur. Bu metinler yalnızca dini bir kanunlar bütünü değil, aynı zamanda bir halkın tarihini, hikmetini, şiirini ve kimliğini taşıyan kadim bir hazinedir. "Tevrat" ve "Tanah" terimleri sıklıkla birbiri yerine kullanılsa da, aslında hiyerarşik bir bütünün parçalarını ifade ederler.
Tanah, Yahudi İncil'i olarak adlandırılan, üç bölümden oluşan kutsal kitabın tamamına verilen isimdir. İsmini bu üç bölümün İbranice baş harflerinden alır:
Tanah'ın içeriği, Hristiyanlığın Eski Ahit'i ile büyük ölçüde örtüşür, ancak kitapların sıralanışı, yorumu ve bazı bölümlerin dahil edilmesi konusunda farklılıklar vardır.
Tora, Tanah'ın en kutsal ve merkezi bölümüdür. "Beş Kitap" veya "Musa'nın Beş Kitabı" olarak da bilinir. El yazması tomar halinde sinagoglarda saklanır ve haftalık periyotlarla (parşa) okunur. Beş kitap şunlardır:
Bu bölüm, tarihsel peygamberlerin kitaplarını ve İsrail krallıklarının tarihini içerir. İki alt gruba ayrılır:
Tanah'ın en çeşitli bölümüdür. Şiirsel, felsefi ve tarihsel metinlerden oluşur.
Yahudi geleneğine göre Tora, Musa'ya Sina Dağı'nda kelimesi kelimesine vahyedilmiştir ve bu nedenle değiştirilemez. Nevi'im ve Ketuvim ise ilham edilmiş metinlerdir. Tüm bu metinler yüzyıllar boyunca Masoretik adı verilen haham katipler tarafından, inanılmaz bir titizlikle, harf harf kopyalanarak günümüze ulaştırılmıştır.
Tanah, yalnızca Yahudi halkının dini ve milli kimliğinin temel taşı değil, aynı zamanda Batı medeniyetinin ahlaki, edebi ve hukuki düşüncesini derinden şekillendirmiş bir eserdir. Tevrat (Tora) ise bu büyük yapının kalbinde, hem günlük yaşamı hem de yüksek ahlakı düzenleyen, sürekli üzerinde düşünülen ve yorumlanan bir "yaşam kılavuzu" olarak varlığını sürdürmektedir.
