I. Mehtap, bulutların arasından süzülerek yeryüzünü aydınlattı.
II. Yıldızlar, gökyüzünün karanlık atlasına serpilmiş inciler gibiydi.
III. Rüzgâr, ağaçların yapraklarını okşayarak uyku şarkısı söylüyordu.
IV. Şimşekler, gökyüzünde dev bir fotoğraf makinesinin flaşı gibi patladı.
Yukarıdaki cümlelerin hangisinde insana özgü bir özellik doğaya aktarılmamıştır?
