Güneşin son ışıklarıyla aydınlanan sokakta, çocukluğumun geçtiği evin önünde durdum. Pencereden sarkan oymalı tahtalar, kapının tokmağı, her şey aynıydı. Ama artık içeride kimse yoktu. Annemin gülüşü, babamın şarkıları sadece bir anıydı şimdi. Gözlerim buğulandı, yüreğim sızladı.
Bu parçada aşağıdaki duygulardan hangisi ağır basmaktadır?
