Soru:
Bir Müslüman, "Cuma gecesi şu duayı 40 defa okuyanın tüm günahları affolur" şeklinde bir söz duyuyor ve bunu uygulamaya başlıyor. Bu sözün kaynağı Kur'an veya sahih sünnette bulunmuyor. Bu durum dinin korunması bağlamında hangi kavramla ilişkilidir? Nedenleriyle açıklayınız.
Çözüm:
💡 Bu durum, dinin aslında olmadığı halde sonradan ortaya çıkan ve dini bir uygulama gibi sunulan bir örnektir. Çözümü adım adım inceleyelim:
- ➡️ Tanım Aşaması: Öncelikle, "bidat" kavramını hatırlayalım. Bidat, İslam dininde Hz. Muhammed (s.a.v.) zamanında olmayan, daha sonra ortaya çıkan ve dinin bir parçasıymış gibi gösterilen inanç, söz veya amellerdir.
- ➡️ Analiz Aşaması: Verilen örnekte, belirli bir gecede belirli sayıda okununca tüm günahları affedeceği iddia edilen bir dua söz konusudur. Bu iddianın ne Kur'an'da ne de sahih hadislerde bir dayanağı vardır.
- ➡️ Sonuçlandırma Aşaması: Bu, dini bir hüküm/hurafe icat etmek anlamına gelir. İbadetlerde asıl olan vahye dayanmaktır. Kaynağı belli olmayan, vahye dayanmayan bu tür söz ve uygulamalar, dini aslından saptırmaya yönelik tehlikeli bidatlerdir.
✅ Sonuç olarak, bu durum bidat kavramıyla doğrudan ilişkilidir. Çünkü dinin orijinal kaynaklarında yeri olmayan bir ibadet şekli ve sevap vaadi icat edilmiştir.
