Soru:
I. Martılar, sahilin mavi suları üzerinde çığlık atıyordu.
II. Dalgalar, kıyıya vurdukça beyaz köpükler saçıyordu.
III. Güneş, bulutların arkasına saklanmış, utangaç bir çocuğu andırıyordu.
IV. Rıhtımdaki tekneler, hafif rüzgârla birlikte usul usun sallanıyordu.
Yukarıdaki cümlelerin hangi ikisinde "kişileştirme sanatı
- A) I ve II
- B) I ve III
- C) II ve IV
- D) III ve IV
Çözüm:
💡 Kişileştirme, insan dışı varlıklara insana özgü davranışlar, duygular veya eylemler yüklemektir. Her cümleyi tek tek inceleyelim:
- ➡️ I. Cümle: "Martılar... çığlık atıyordu." Çığlık atmak insana özgü bir eylemdir. Martıların sesi "çığlık" olarak kişileştirilmiştir. ✅ Var.
- ➡️ II. Cümle: "Dalgalar... beyaz köpükler saçıyordu." "Saçmak" fiili bu bağlamda insana özgü değil, fiziksel bir hareketi ifade eder (örneğin, fıskiye su saçar). Burada kişileştirme yoktur. ❌ Yok.
- ➡️ III. Cümle: "Güneş... saklanmış, utangaç bir çocuğu andırıyordu." "Saklanmak" ve "utangaç olmak" insana özgü davranış ve duygulardır. Açık bir kişileştirme vardır. ✅ Var.
- ➡️ IV. Cümle: "Tekneler... sallanıyordu." Sallanmak, rüzgâr veya dalga etkisiyle bir cismin yaptığı fiziksel bir harekettir, insana özgü değildir. ❌ Yok.
✅ Sonuç: Kişileştirme sanatı I. ve III. cümlelerde vardır. Doğru cevap B seçeneğidir.
