Soru:
"Garip Dışında Yeniliği Sürdüren Şiir" anlayışına sahip şairlerin ortak özellikleri arasında aşağıdakilerden hangisi en az gözlemlenir?
- A) Geleneksel şiir kalıplarını ve söyleyişleri reddetme
- B) Bireyin iç dünyasına ve psikolojisine yönelme
- C) Şiirde soyutlamalara ve imgelere başvurma
- D) Toplumsal eleştiriyi şiire taşıma
- E) Şiiri açıklıktan uzaklaştırıp anlamca kapalı hale getirme
Çözüm:
💡 Bu şairler homojen bir grup değildir; her biri farklı kaynaklardan beslenir. Ancak genel bir eğilimi sorguluyoruz.
- ➡️ B) Bireyin iç dünyasına yönelme: Behçet Necatigil, Cahit Sıtkı Tarancı gibi birçok şairde görülür.
- ➡️ C) Soyutlama ve imge: Asaf Halet Çelebi ve Dağlarca'nın şiirlerinde belirgindir.
- ➡️ D) Toplumsal eleştiri: Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın "İstanbul" veya "Sivaslı Karınca" gibi şiirlerinde mevcuttur.
- ➡️ E) Anlamca kapalılık: İkinci Yeni'ye zemin hazırlayan bu şairlerde, Garip'in aksine, anlam ön planda olmasa da kapalılık bir tercihtir.
- ➡️ A) Geleneksel kalıpları reddetme: Bu şairlerin önemli bir kısmı (Necip Fazıl, Asaf Halet, Dağlarca) geleneksel biçim, tema ve söyleyişlerden yararlanmıştır. Garip'in köktenci reddiyesi burada yoktur.
✅ Dolayısıyla, "en az" gözlemlenen ortak özellik, Garip akımının en temel prensiplerinden biri olan A) Geleneksel şiir kalıplarını ve söyleyişleri reddetme'dir.
