Takvimler, zamanı yıllara, aylara, haftalara ve günlere bölerek düzenleyen sistemlerdir. İnsanlar tarih boyunca tarım, ticaret, dini ve sosyal ihtiyaçlarını düzenlemek için çeşitli takvimler geliştirmişlerdir.
Takvimler, temel aldıkları astronomik olaylara göre üç ana gruba ayrılır:
İslamiyet'ten önceki Türk devletleri tarafından kullanılan bu takvim, bir Güneş Takvimi'dir. Her yıla bir hayvan ismi verilmiştir ve 12 yıllık bir döngüden oluşur. Bir yıl 365 gün 5 saattir ve yılbaşı olarak Nevruz (21 Mart) kabul edilir.
Bu takvim, bir Ay Takvimi'dir. Başlangıç noktası, Hz. Muhammed'in Mekke'den Medine'ye göç ettiği tarih olan 622 yılıdır. Hicri takvimde bir yıl, 354 gündür. Bu nedenle Miladi takvime göre her yıl 11 gün daha kısadır. Günümüzde dini gün ve gecelerin belirlenmesinde kullanılır.
Büyük Selçuklu Sultanı Melikşah adına düzenlenmiş bir Güneş Takvimi'dir. Başlangıcı olarak yine Hicret (622) alınmıştır ancak Güneş yılına göre hesaplandığı için Hicri takvimden farklıdır. Nevruz yılbaşı kabul edilmiştir. Oldukça hassas hesaplamalara sahiptir.
Osmanlı Devleti'nde resmi işlerde ve maliyede kullanılan bir Güneş Takvimi'dir. Başlangıç olarak Hicret alınmıştır. Miladi takvimle arasında, başlangıç tarihlerinin farklı olmasından kaynaklanan 584 yıllık bir fark vardır.
Dünyada en yaygın kullanılan takvimdir. Bir Güneş Takvimi'dir. Başlangıç noktası Hz. İsa'nın doğumu kabul edilir. Türkiye, 1926 yılında çıkarılan bir kanunla Miladi takvimi resmi takvim olarak benimsemiştir.
