Organik kimya laboratuvarlarında, bilinmeyen bileşiklerin yapılarını belirlemek için çeşitli ayırt edici kimyasal testler kullanılır. Alkenler ve alkinler, her ikisi de doymamış hidrokarbonlar olmalarına rağmen, kimyasal reaktivite açısından farklılıklar gösterirler. Bu yazıda, alken ve alkinleri Tollens ve Fehling çözeltileri kullanarak nasıl ayırt edebileceğimizi inceleyeceğiz.
Alkenler, karbon-karbon çift bağı (\( \ce{C=C} \)) içeren doymamış hidrokarbonlardır. Genel formülleri \( \ce{C_nH_{2n}} \) şeklindedir.
Alkinler ise karbon-karbon üçlü bağı (\( \ce{C#C} \)) içeren doymamış hidrokarbonlardır. Genel formülleri \( \ce{C_nH_{2n-2}} \) şeklindedir.
Tollens çözeltisi (\( \ce{[Ag(NH3)2]+} \)), gümüş iyonları içeren bir ayıraçtır ve terminal alkinleri (üçlü bağın molekülün sonunda olduğu alkinler) için spesifik bir testtir.
Bu test, terminal alkinleri hem alkenlerden hem de internal alkinlerden ayırt etmek için kullanılabilir.
Fehling çözeltisi, bakır(II) iyonları içeren alkalik bir çözeltidir ve genellikle aldehitleri tespit etmek için kullanılır.
Fehling testi, alken ve alkin ayırımında Tollens testi kadar spesifik ve güvenilir değildir.
| Bileşik Türü | Tollens Testi | Fehling Testi |
|---|---|---|
| Alken | Reaksiyon yok | Reaksiyon yok |
| Terminal Alkin | Beyaz çökelek oluşur | Genellikle reaksiyon yok |
| Internal Alkin | Reaksiyon yok | Reaksiyon yok |
Alken ve alkinleri ayırt etmek için Tollens testi oldukça etkilidir. Terminal alkinler Tollens çözeltisi ile karakteristik beyaz çökelek oluştururken, alkenler ve internal alkinler reaksiyon vermez. Fehling testi ise bu ayırım için uygun bir test değildir. Kimyasal testleri doğru yorumlayabilmek için bileşiklerin yapısal özelliklerini iyi bilmek gerekir.