Matematikte, özellikle fonksiyonlar konusunda karşımıza çıkan önemli bir fonksiyon türü birebir fonksiyon'dur (İngilizce: "one-to-one function" veya "injective function"). Bu kavram, bir fonksiyonun tanım kümesindeki her bir elemanın, değer kümesinde farklı bir elemanla eşleşmesi anlamına gelir.
\( f: A \rightarrow B \)** bir fonksiyon olsun. Eğer \( f \) fonksiyonu için,
\( x_1, x_2 \in A \) ve \( x_1 \neq x_2 \) iken her zaman \( f(x_1) \neq f(x_2) \) oluyorsa,
bu fonksiyona birebir fonksiyon denir.
Başka bir deyişle:
Birebir fonksiyonu şu şekilde hayal edebilirsiniz:
Bu doğrusal fonksiyon birebirdir. Çünkü farklı x değerleri için her zaman farklı sonuçlar elde ederiz. Örneğin, x=1 için f(1)=5, x=2 için f(2)=7'dir.
Küp fonksiyonu birebirdir. Her reel sayının kübü birbirinden farklıdır.
Kare fonksiyonu birebir değildir. Çünkü hem x=2 hem de x=-2 için h(2)=4 ve h(-2)=4 olur. Farklı elemanlar aynı değere gider.
Sinüs fonksiyonu birebir değildir. Örneğin, x=0 ve x=π için k(0)=0 ve k(π)=0 olur.
Bir fonksiyonun birebir olup olmadığını anlamak için şu yöntemleri kullanabiliriz:
Fonksiyonun grafiğini çizdiğimizde, her yatay doğru grafiği en fazla bir noktada kesiyorsa fonksiyon birebirdir. Eğer bir yatay doğru grafiği birden fazla noktada kesiyorsa, fonksiyon birebir değildir.
\( f(x_1) = f(x_2) \) eşitliğini yazıp, bu eşitliğin ancak \( x_1 = x_2 \) olduğunda sağlandığını gösterirsek, fonksiyonun birebir olduğunu ispatlamış oluruz.