Halifelik, İslam dünyasında siyasi ve dini liderlik makamıdır. 16. yüzyılda bu makamın Osmanlı İmparatorluğu'na geçişi, hem İslam tarihi hem de dünya siyaseti açısından dönüm noktası olmuştur. Bu tarihi süreci anlamak için önce halifeliğin tanımını ve Osmanlı'ya geçiş sürecindeki kritik olayları bilmek gerekir.
Halifelik, Hz. Muhammed'in vefatından sonra Müslümanların liderliğini temsil eden kurumdur. "Halife" unvanı, "ardıl" veya "temsilci" anlamına gelir. Tarihsel süreçte halifelik sırasıyla Dört Halife, Emeviler ve Abbasiler dönemlerinde varlığını sürdürmüştür.
Halifeliğin Osmanlı'ya geçişi, 16. yüzyılda yaşanan siyasi ve askeri gelişmelerle gerçekleşmiştir. Bu süreçte iki önemli olay öne çıkar:
Osmanlı Sultanı Yavuz Sultan Selim, Memlük Devleti'ne karşı kazandığı Mercidabık Muharebesi ile Suriye'yi kontrol altına aldı. Bu zafer, halifeliğin Osmanlı'ya geçişinde ilk adım oldu.
Yavuz Sultan Selim, Ridaniye Muharebesi ile Memlükleri kesin olarak mağlup etti. Kahire'yi ele geçiren Osmanlılar, son Abbasî halifesi III. Mütevekkil'den halifelik unvanını devraldı. Bazı tarihçilere göre III. Mütevekkil, halifelik yetkilerini resmen Yavuz Sultan Selim'e devretti.
Halifelik, 1517'den itibaren Osmanlı İmparatorluğu'nda kaldı ve 1924'te Türkiye Cumhuriyeti tarafından kaldırılana kadar devam etti. Bu tarihi süreç, Osmanlı'nın İslam dünyasındaki merkezi rolünü pekiştiren önemli bir dönüm noktası olarak tarihteki yerini aldı.