Yunan İsyanı, 1821 yılında başlayan ve Yunanistan'ın Osmanlı İmparatorluğu'ndan bağımsızlığını kazanmasıyla sonuçlanan bir ayaklanmadır. Bu isyan, Osmanlı İmparatorluğu'nun Balkanlar'daki egemenliğine karşı ilk başarılı ulusal bağımsızlık hareketi olarak tarihe geçmiştir.
İsyan, 25 Mart 1821'de (Julian takvimine göre) Metropolit Germanos'un Patras'ta isyan bayrağını kaldırmasıyla resmen başladı. İlk aylarda isyancılar Mora Yarımadası, Girit, Sakız Adası ve bazı Ege adalarında kontrolü ele geçirdiler.
Osmanlı donanmasının Sakız Adası'na çıkarma yapması ve binlerce Yunan'ın öldürülmesi, Avrupa'da büyük tepkiye yol açtı. Bu olay, Fransız ressam Eugène Delacroix'in "Sakız Adası Katliamı" tablosuna konu oldu.
İngiltere, Fransa ve Rusya donanmalarının birleşerek Osmanlı-Mısır donanmasını Navarin'de imha etmesi, savaşın dönüm noktası oldu.
Osmanlı İmparatorluğu, 1830'da imzalanan Londra Protokolü ile Yunanistan'ın bağımsızlığını resmen tanıdı.
Yunan İsyanı, Osmanlı İmparatorluğu'nun gerileme dönemindeki en önemli kırılma noktalarından biridir. Bu isyan, hem Osmanlı'nın Balkanlar'daki egemenliğinin sorgulanmasına yol açmış, hem de 19. yüzyıl boyunca devam edecek diğer ulusal bağımsızlık hareketlerine ilham kaynağı olmuştur.
Yunanistan'ın bağımsızlığı, modern Yunan devletinin kuruluşunun yanı sıra, Avrupa siyasi haritasının şekillenmesinde de önemli bir dönüm noktası teşkil etmektedir.