Küçük bir kasabada yaşayan Elif, her sabah erkenden kalkar, penceresinden yemyeşil bahçesine bakardı. Bahçesinde rengârenk çiçekler, dallarında kuşların cıvıldaştığı ağaçlar vardı. Elif'in en sevdiği şey, bahçedeki eski meşe ağacının altına oturup kitap okumaktı. Bir gün, kasabaya yeni taşınan komşuları, bahçelerinin bakımsız olduğunu ve ağaçların kesilmesi gerektiğini söylediler. Elif bu duruma çok üzüldü. Meşe ağacı, onun için sadece bir ağaç değil, aynı zamanda çocukluğunun, hayallerinin ve anılarının bir parçasıydı. Elif, komşularını ikna etmek için bir plan yapmaya karar verdi. Kasabanın yaşlı bilgesiyle konuştu, bahçenin ekolojik önemini anlatan bir broşür hazırladı ve hatta kasaba halkını bahçesinde bir çay partisine davet etti. Amacı, herkesin bahçenin güzelliğini ve değerini görmesini sağlamaktı. Sonunda, komşuları Elif'in çabaları karşısında ikna oldu ve bahçedeki ağaçların kesilmesinden vazgeçtiler. Elif, bahçesini ve anılarını kurtardığı için çok mutluydu. Komşular Elif'in bahçesi hakkında ne düşünüyordu?
A) Çok güzel ve bakımlı olduğunu.