Dolaylı anlatım, bir kişinin söylediği sözleri, o kişinin ağzından birebir çıkmış gibi değil, kendi sözlerimizle aktarmaktır. Yani, bir nevi dedikodu yapmanın dilbilgisi kurallarına uygun halidir diyebiliriz! Bu dönüşümde, zamanlar, zamirler ve bazı zarflar değişime uğrar. Amaç, olayın geçtiği zamandan daha sonraki bir zamanda konuşulduğunu belirtmektir.
Dolaylı anlatımda zamanlar genellikle bir adım geriye gider. İşte en sık karşılaşılan zaman dönüşümleri:
Örnek:
Doğrudan Anlatım: "I am happy," she said.
Dolaylı Anlatım: She said that she was happy.
Zamirler, cümlenin anlamına göre değişir. Kimin konuştuğu ve kimden bahsedildiği önemlidir.
Örnek:
Doğrudan Anlatım: "I like my new car," he said.
Dolaylı Anlatım: He said that he liked his new car.
Bazı zarflar da dolaylı anlatımda değişir. Bu değişiklikler, konuşmanın yapıldığı zamana ve yere göre yapılır.
Örnek:
Doğrudan Anlatım: "I will see you tomorrow," she said.
Dolaylı Anlatım: She said that she would see me the next day.
Soru cümlelerini dolaylı anlatıma çevirirken dikkat edilmesi gereken bazı noktalar vardır. "Yes/No" soruları "if" veya "whether" ile başlar. "Wh-" soruları ise kendi soru kelimeleriyle (who, what, where, when, why, how) başlar.
Doğrudan Anlatım: He asked, "Do you like coffee?"
Dolaylı Anlatım: He asked if I liked coffee.
Doğrudan Anlatım: She asked, "Where are you going?"
Dolaylı Anlatım: She asked where I was going.
Emir cümleleri dolaylı anlatıma çevrilirken "to" infinitive kullanılır.
Doğrudan Anlatım: He said, "Close the door."
Dolaylı Anlatım: He told me to close the door.
İşte tüm bu kuralları özetleyen bir tablo:
Umarım bu rehber, dolaylı anlatım konusunu anlamanıza yardımcı olmuştur! Bol pratik yaparak bu konuyu pekiştirebilirsiniz.
