Fatih semti ile Harbiye semti arasında gidip gelen Neriman'ın yaşadığı bu mekansal hareketlilik romanda neyin metaforu olarak kullanılmıştır?
A) Ekonomik sınıf atlama çabası
B) Kültürel kimlik bunalımı
C) Mesleki başarı arayışı
D) Ailevi sorumluluklar
Neriman'ın Fatih ile Harbiye arasındaki mekansal hareketliliğinin neyin metaforu olduğunu anlamak için öncelikle bu iki semtin neyi temsil ettiğine bakmalıyız.
- Fatih: Geleneksel değerleri, eski İstanbul'u, Neriman'ın ailesini ve geçmişini temsil eder.
- Harbiye: Modern yaşamı, batılılaşmayı, yeni kültürü ve Neriman'ın arzuladığı farklı bir geleceği temsil eder.
Neriman'ın bu iki semt arasında gidip gelmesi, aslında bu iki farklı dünya, iki farklı kimlik arasında gidip gelmesini simgeler. Yani, bir yandan geleneklerine bağlı kalmak, ailesini memnun etmek isterken, diğer yandan modernleşmek, yeni bir kimlik inşa etmek arzusu taşır.
Şimdi seçenekleri değerlendirelim:
- A) Ekonomik sınıf atlama çabası: Roman, Neriman'ın ekonomik durumundan ziyade, kültürel ve kimliksel çatışmalarına odaklanır.
- B) Kültürel kimlik bunalımı: Neriman'ın sürekli olarak iki farklı kültür arasında gidip gelmesi, hangi kimliğe ait olduğunu sorgulaması, tam olarak bu bunalımı ifade eder. Bu nedenle doğru seçenektir.
- C) Mesleki başarı arayışı: Roman, Neriman'ın mesleki hedeflerinden ziyade, kişisel kimlik arayışına odaklanır.
- D) Ailevi sorumluluklar: Ailevi sorumluluklar romanın bir unsuru olsa da, Neriman'ın mekansal hareketliliğinin temel metaforu değildir. Bu hareketlilik daha çok kimlik arayışını ve kültürel çatışmayı simgeler.
Neriman'ın Fatih ve Harbiye arasındaki yolculuğu, temelde yaşadığı kültürel kimlik bunalımının bir yansımasıdır. Hangi kültüre, hangi değerlere ait olduğunu sorgulaması ve bu iki farklı dünya arasında sıkışıp kalması, bu bunalımı açıkça gösterir.
Cevap B seçeneğidir.
