Peyami Safa, Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'nda hastalığın birey üzerindeki psikolojik etkilerini, Fatih-Harbiye'de ise Doğu-Batı çatışmasının bireyin kimlik arayışındaki yansımalarını ustalıkla işlemiştir. Her iki eserde de karakterlerin iç dünyalarına derinlemesine nüfuz etme ve onların ruhsal çözümlemelerini yapma yeteneği dikkat çeker.
Bu bilgiler ışığında, Peyami Safa'nın Türk edebiyatına yaptığı en önemli katkılardan biri aşağıdakilerden hangisidir?
