Bir edebiyat eleştirmeni, Sait Faik'in hikâyeleri için "O, yaşamın gelip geçici anlarını, sıradan insanların iç dünyalarını, doğanın fısıltılarını bir kuyumcu titizliğiyle işleyerek ölümsüzleştirir." demiştir.
Bu eleştirmen, Sait Faik'in hikâye anlayışının hangi temel amacına vurgu yapmaktadır?
