Bir deney tüpüne konulan nişasta ve amilaz enzimi karışımı 37°C'de bekletiliyor. Belirli aralıklarla alınan örneklerde nişasta miktarının azaldığı, glikoz miktarının arttığı gözlemleniyor.
Bu deneyde glikoz miktarının artmasının temel nedeni aşağıdakilerden hangisidir?
A) Nişastanın su ile hidrolizi
B) Amilaz enziminin nişastayı yapı taşlarına parçalaması
C) Nişastanın osmotik basınçla çözünmesi
D) Amilaz enziminin glikoza dönüşmesi
Merhaba sevgili öğrenciler! Bu soruyu adım adım inceleyerek doğru cevaba ulaşalım.
Öncelikle soruyu dikkatlice okuyalım. Deneyde nişasta ve amilaz enzimi var. Amilaz enzimi, nişastanın parçalanmasında görevli bir enzimdir. Tüpteki karışım 37°C'de bekletiliyor ve zamanla nişasta azalırken glikoz miktarı artıyor.
Şimdi seçenekleri tek tek değerlendirelim:
- A) Nişastanın su ile hidrolizi: Hidroliz, su kullanarak bir molekülü parçalama işlemidir. Nişasta su ile hidroliz olabilir, ancak bu tepkimeyi hızlandıran ve özelleştiren amilaz enzimidir. Bu seçenek doğru olabilir ama en iyi açıklama değil.
- B) Amilaz enziminin nişastayı yapı taşlarına parçalaması: Amilaz enzimi, nişastayı glikoz moleküllerine parçalar. Nişasta büyük bir moleküldür (bir polisakkarit) ve glikoz ise daha küçük bir moleküldür (bir monosakkarit). Bu parçalanma sonucu glikoz miktarı artar. Bu, deneydeki gözlemi en iyi açıklayan seçenektir.
- C) Nişastanın osmotik basınçla çözünmesi: Osmotik basınç, suyun yarı geçirgen bir zardan geçişiyle ilgili bir kavramdır. Nişastanın çözünmesi osmotik basınçla doğrudan ilişkili değildir. Bu seçenek doğru değil.
- D) Amilaz enziminin glikoza dönüşmesi: Enzimler tepkimelerde kullanılırlar ancak tepkime sonunda değişmeden çıkarlar. Amilaz enzimi glikoza dönüşmez, nişastayı glikoza dönüştürür. Bu seçenek de doğru değil.
Glikoz miktarındaki artışın temel nedeni, amilaz enziminin nişastayı yapı taşları olan glikoz moleküllerine parçalamasıdır.
Cevap B seçeneğidir.
